De geboorte van je ware ik zonder je tweelinghelft
Ben jij er als alleengeboren tweeling of meerling (AT) altijd voor een ander en negeer je hiermee je eigen behoeftes? Wil je eindelijk eens doen wat jij verlangt maar stuit dit op weerstand? Ik geloof dat veel AT’ers dit herkennen. Ze hebben er hun buik vol van. Ze verlangen naar de geboorte van hun ware ‘ik’, maar houden de persweeën zelf tegen. Herkenbaar?