Astrid Hurkmans is samen met haar tweelingbroer na zeven maanden geboren. Pas na twaalf dagen kreeg ze fysiek contact met haar moeder. Al heel vroeg ontwikkelde ze de overtuiging dat ze niet werd gezien en dat niemand op haar zat te wachten. Via systemisch werk kwam Astrid erachter dat ze in de baarmoeder ook nog een zusje had dat al vroeg was overleden. Sindsdien snapt ze veel beter haar gedragingen en heeft ze er ook haar werk van gemaakt.
Tegenwoordig begeleidt Astrid o.a. alleengeboren tweelingen en meerlingen kinderen (van baby tot puber) en hun ouders. Vaak willen ouders hun kinderen niet belasten met hun geboorteverhaal, maar volgens Astrid werkt dit juist andersom. In dit interview geeft ze een aantal praktijkvoorbeelden en tips hoe hiermee om te gaan. Zij is vooral begaan met AT-pubers die momenteel vaak depressief zijn, niet wetende waar dit vandaan komt.
Meer info over het boek ‘Life without Grace’, vind je hier.
